ÇOCUKLUK MİMİ

Sarmaşık Eczanesi Sevgili Handenur bana çocukluk mimi göndermiş. Mimleri okumak çok keyifli cevaplamaksa çok zor gelir bana. Ama bu şimdiye dek aldığım en rahat cevaplanabilecek mim. Eski günlerimi yâd ettim okurken de cevaplarken de. İşte benim cevaplarım:

1. Sizi mimleyen kişinin linkini verin: Sarmaşık Eczanesi

2. Çocukluğunuzda anne ve babanızla (yada aile büyükleri) yaptığınız ve sizi siz yapan şeylere katkısı olan bir olay veya bir aktivite...ve hangi yönünüze katkısı oldu?

Kurban Bayramı’nda iki halam ve biz babaannemlerin bahçeli evinde toplanır, bayramı birlikte geçirirdik. Sabah namazıyla uyanır ve Rahmetli büyükbabamın camiden gelmesini kapılarda beklerdik. Kış olsa, çat çat soğuk olsa bile muhakkak hepimiz bahçeye çıkardık. O gelir gelmez kurbanı keserdi ve en küçüğünden en büyüğümüze kadar hepimiz işe girişir, kurbanın bir ucundan tutardık. Bizler diğer işleri yaparken annem hemen mangalda cızbız yapardı ve etler hazır olunca sofra kurulur, kahvaltı edilirdi. Kurbanda et pişene kadar ağzımıza hiçbir şey koymazdık. Rahmetli büyükbabam “orucumuzu kurbanla açalım” derdi. Bu adet bizim için çok önemliydi. Sonra da birbirimizle bayramlaşır ve kurban işine kaldığımız yerden devam ederdik. Babaannem de her bayram büyükbabamın elini öperdi. Bu bayramlar benim aile yönüme katkıda bulundu. Ailenin bir arada toplanması, aile büyüğünün heyecanla beklenmesi, hanımın beye-küçüğün büyüğe gösterdiği saygı, sofraya dağınık değil ailece oturmak, sevgi dolu etkinlikler… Allah gördüğümüzden geri koymasın ama şimdi en çok neyi özlüyorsun derseniz, kapının arkasında büyükbabamın camiden gelişini beklemeyi özlüyorum.

3. Çocukken oynamayı en sevdiğiniz oyun ve oyun aparatı neydi?

Hımbıl, isim şehir ve bahçeli evde oyun. Hımbıl ve isim şehirden dolayı kâğıt ve kalem. Bahçeli evde oyunda ise halamın çocuklarıyla bahçede bakkal, ev sahibi, misafir gibi rollere bürünür; kayısı ağacının yapraklarından para yapardık. Kiraz ağacının tepesine çıkar kiraz yerdik. Bir de salıncağımızda sallanırdık.

4. Çocukluğunuz veya ilk gençliğinizle ilgili keşke daha farklı olsaydı dediğiniz bir durum?

Kendimi bildim bileli “keşke bir ağabeyim olsaydı” demişimdir. O kadar ki herkes “Cennet’te şunu ver bunu ver Allah’ım” diye dua ederken, ben “bana hayırlı bir abi ver” diye dua ederim :)

5. Sokakta oynar mıydınız? Neler oynardınız?

Evet oynardık. Saklambaç, yakan top, çelik çomak ve yedi kiremit en gözde oyunlarımızdı.

6. Çocukluk veya ilk gençlikle ilgili iyi ki böyle olmuş dediğiniz bir olay?

Hayatımın ilk altı yılını babaanne ve büyükbabamlarla geçirdim. O zaman evimiz yapılıyordu, bitmemişti. Ev bitene kadar onlarla beraber yaşadık. Babaanne-büyükbaba sevgisi, saygı, Konya kültürü, aile değerlerini öğrenmek gibi açılardan bu durumun bana çok katkısı oldu.

7. Varsa çocukluk dönemine ait bugünü etkileyen bir olay veya anı.

Daha ufacık bir çocukken ve okula gitmezken öğretmen olmak isterdim. Yakınlarım bilirler, öğretmenlik, ömrüm boyunca hayallerimi süsleyen bir tutku olmuştur. Hâlâ da öyledir. O yaşlarda bir çocukken, doğuya atanan öğretmenlerin "terör/mahrumiyet bölgesi/vs..." gibi nedenlerle tayin edildikleri yere gitmemelerine üzülür, "Orası da bizim memleketimiz, doğulu çocuklar da bizim çocuklarımız. Neden gitmiyorlar ki? O çocuklar neden boynu bükük kalsın? Ben öğretmen olacağım ve gönüllü olarak doğuya gideceğim." derdim. Kendimi, dışlanmış bir doğu çocuğu gibi hissederdim. Şimdi düşününce hayret ederim, henüz beş ya da altı yaşındaydım o zaman, ne kadar da idealistmişim! Fakat üniversiteye girmeme 3 yıl kala eğitim sistemimizde yapılan bir değişiklik öğretmenlik tercih etmeme mani oldu, nasipmiş mühendis oldum. Hala da beklerim o aksaklık giderilse de tekrar okuyup öğretmen olsam diye. Büyük hayalim bu çünkü... İlkokulda öğretmen bir işi çıktığında sınıfı bana bırakıp giderdi :) Bu isteğimden olsa gerek, her ne kadar şu an mühendis olsam da, çok zaman öğretmen muamelesi görürüm. İşyerinde ya da aile çevresinde bir ders verilecek ise bana başvurur ve “haydi eğitim müdürü, derse” derler :)

Ben de şu arkadaşlarımı mimliyor ve cevaplarını merakla bekliyorum:

Hilal Timur, yapraksarma (Zeynep Abla), Endülüshan, Anlayamazsın, Gümüş Tepsi (Hazal).