1 Şubat 2010 Pazartesi

URFAM

Dudağımdan ismin, gözümden resmin,
Gönlümden hayalin gitmiyor Urfam,
Ne çok özlemişim, sinemde cismin,
Hasretin bağrımdan çıkmıyor Urfam.

Aylarca bekledim, Sana geleyim,
Gül yüzüne bakıp nasip alayım,
Bağrına yaslanıp orda öleyim,
Son nefesim Sen’de tükensin Urfam.

Bilmem bitecek mi bendeki çile,
Ne yar vefa etti, ne ömrüm güle,
Sensiz kuyulara ben bile bile,
İteklendim, düştüm, can sundum Urfam.

Kocasinan yandı, göreni yoktur,
Hasret sinesinde saplı bir oktur,
Uğraşma, çıkarma, yâresi çoktur,
Sana kavuşmadan soluyor Urfam,
Zaman tükeniyor, ölüyor Urfam.

27.10.08 / KONYA / 00.28

KOCASİNAN

(İlk yayın Tarihi 27.10.2008)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Hayatın kendisi bir yorumdur aslında. Özgün ol, kendi hikayeni yaşa.
Yorumlarınızla mutlu oluyorum. Hepinize teşekkürler.