17 Ocak 2012 Salı

HEVÂL-2


Ömrümün ilk umudu,

Gönül denizimin tek hut’u,

Yok bu işin ama’sı veyahut’u,

Sadece seviyorum,

Yüreğim, kaybetmiş hududu…


Evvelce pek bir sönüktü dünlerim,

Senden sonra,

Düş kurmaya başladı günlerim,

Sen,

Hevâlim,

İçimde kıpırdanan, gönül meleğim,

Gözlerim, gözlerinin ışığında canlanır,

Ruhum,

Yanımda değilsen durmaz gamlanır,

Yokluğunda dilim lâl, gönlüm tutsak Hevâl!

Gel,

Gel ve yüreğimdeki derdi al,

Senden gayrı istemem kimseyi,

Yarama merhemi sen çal,

Ah Hevâl,

Ömrümün yâren’i,

Gel, bana dök içindeki tüm yare’ni…


Ellerimi uzatsam,

Tutar mısın Hevâlim?...

'08

2 yorum:

Hayatın kendisi bir yorumdur aslında. Özgün ol, kendi hikayeni yaşa.
Yorumlarınızla mutlu oluyorum. Hepinize teşekkürler.