<Gönlümün küllü çiçeği,
Nasılsın? Duydum ki yüreğin daralmış. Duydum ki benim hiç kıyamadığım o güzel gönlünü yormuşlar/üzmüşler. Sana ne desem ki? Aslında söyleyeceklerimi ve bunların doğru olduğunu sen de pekala biliyorsun. Ama işte insan yüreğine söz geçiremiyor bazen. Hakikati bilse dahi üzülmemeyi başaramıyor. Olsun be. Ben sararım yaralarını. O güzel gözlerindeki pusu söker alırım. Sen üzülme. Bak dinle beni:
Duydum ki dostum dediğin insanlar seni incitmişler. Sen özveri göstermişsin hep. Lakin son zamanlarda onlardaki kopuşu sezmiş, dahası görmüşsün. Sormuşsun ufak ufak. Ve fakat çağrılarına hakiki bir cevap alamamışsın. İnanmak istememişsin başlarda. Konduramamışsın. Yok canım olmaz, arada yılların hukuku var, yapmazlar demişsin. Hoşgeldin gülüm. Umutları en yakınları tarafından çöpe atılanlar kulübüne hoş geldin. Ahhh kıyamam ben sana. Geçen gün internette tevafuken bir yazı çıktı karşıma. Diyordu ki yılların emeği boşa gitti deme. Böyle olmamalıydı deme. Ah vah edip düvünme. Bırak emeklerin boşa gitsin. Bırak yıllardan geriye tutacağın bir şey kalmamış olsun. Salıver. Yol ver gitsinler. Böyle olması senin gerçek yeni başlangıçlar yapman için en güzelidir. Buna benzer şeyler söylüyordu. Haksız mı gülüm? Artık samimiyet yoksa ortamda, senin özverini hiçe sayıyorlar ve sadece görev bilinciyle seninle görüşüyorlarsa, sana başka birbirlerine başka davranıyorlarsa, dahası dost sıfatının içine sığmayacak hesaplar peşine düşmüşlerse; bırak görüşmesinler. Zira bu görüşmeler sana fayda değil zarar getirir. Bir de şu var. Hani derler ya kalpten kalbe bir yol vardır diye. Bu söz yüzde yüz doğru emin ol. Bir farklılık seziyorsan boşuna değildir. Hislerine güven. Karşındakinin kalbindeki muhabbet sana aktığı gibi, kopuş da akar. Zorlama gülüm. Konyamızda ne denir bilirsin. Salıvır. Yürekleri senin için atmıyorsa bırak gitsinler. Ve sakın üzme kendini. Üstad Bediüzzaman'ın dediği gibi "kırılacak şişe hükmündeki camlara elmas kıymeti verme". Senin yüreğindeki yıldızları görmüyorlarsa eğer, bil ki uzaklaşmak en iyisidir. Sakın gamlanıp neden böyle oldu deme. Eğer böyle olduysa bu senin kötülüğüne değil, bilakis Rabb'in seni koruduğu içindir. Kıyamam ben küllü sevdama. Uykuyu durağı kaybetmeyi bırak hemen. Sen Rabb'im'in sana bahşettiği o üç muhteşem gülü kokla ve gerisini salıvır gitsin. Güzel Konyamızın literatüründe her duruma teselli bir söz vardır. Ne denir bilirsin, "Hatıbınan Gödene, uğurlar olsun gidene." Hadi şimdi gülümse de içime su serpilsin. Senin gözlerin gamlı olunca benim yüreğime sisler çöker. Göz gözü görmez o vakit içimde. Sen gül ki benim de içimde güller açsın gülüm. >
dedi ve kalemi yavaşça masaya bıraktı. Günler, aylar, yıllar geçiyor; ama o hala sevdiceğiyle sahibine ulaşamayan mektuplar aracılığıyla görüşüyordu. Ya da daha doğrusu görüşemiyor ve fakat kalpten kalbe bir bağ kuruyordu. Ne olacaktı bu işin sonu?...
12 Şubat 2025 / KONYA / 02.00
