30 Ocak 2014 Perşembe

Sonu Sonsuzluk


Zehrem, gonlumun sicacik gunesi,

Aylar olmus ben sana yazmayali. Belki bir kacis bu. Belki bir bosveris. Bilmiyorum. Seni unutmayi beceremiyorum. Dahasi unutmak da istemiyorum zaten.

Gozlerin isil isil. Onlara baktigimda iclerinin guldugunu gorebiliyorum. Sen kesfedilmemis bir hazinesin Zehrem. Kimseler senin farkinda degil. Lakin ben gorebiliyorum. Gozlerine vuranin, yureginin parlakligi oldugunu gorebiliyorum. Farklisin. Kapkara bir sokakta parildayan sokak lambasi gibisin. Okumayi biliyorsun ustelik. Insanin yuzune bakinca, yuregindeki yildizlari okuyabiliyorsun. Bu, herkesin sahip olamadigi ustun bir meziyettir.

Uzerine virane bir duvarin yikildigi gizli gecit gibisin. Sakliyorsun kendini. Her goren anlamasin, "bos" olan farketmesin istiyorsun. Bu gecidi ancak hakeden bulsun, ancak o gecsin icin(m)den istiyorsun. Sonra yurumeye basliyorum. Ilerledikce baska baska kapilar aciliyor. Gorenleri sasirtiyorsun. Ben mi? Hayir, hic sasirmiyorum. Biliyorum cunku. Sen bir hazinesin. Yillarca okusam bitiremeyecegim kiymetli bir kitapsin. Okudukca okuyasim, yurudukce ilerleyesim geliyor. Sonu yok bu gecidin, biliyorum. Sonu sonsuzluk...

Bekliyorum. Bu hazinenin kapilari aralandi artik. Ne kadar daha saklayabilir ki gune gunese karisan isiklarini? Ses ver. Ses ver Zehrem...

30.01.2014 / KONYA / 22.57




NOT: Fotograf internetten alinmistir.

2 yorum:

  1. canım çok dua ediyorum sana Allah razı olsun.oğlum çok daha iyi şu an.Çok sıkıntılı bir zamanda geldi mesajın.

    YanıtlaSil
  2. Hem ufakligin iyi olduguna hem de dua aldigima cok cok sevindim =) Allah razi olsun. Ve cok gecmis olsun. Dualarinin ve ufakligin sifasinin devamini dilerim =)

    YanıtlaSil

Hayatın kendisi bir yorumdur aslında. Özgün ol, kendi hikayeni yaşa.
Yorumlarınızla mutlu oluyorum. Hepinize teşekkürler.