20 Mart 2016 Pazar

Aşk İpi


AŞK İPİ
Bu gözler ki görmedi,
Ol Ahmed* cemalini,
Nasıl nice bilmedi,
Tatmadan zülalini.

Deyiler Yusuf° azdır,
Ol Güzel'in yanında,
Zöhre alnında izdir,
Taşır hem kan canında.

Bilmiyem Sureti'ni,
Görmedim heç bir vakıt,
Okudum siretini,
O oldu aşka yakıt.

Bir gün bir Güneş doğdu,
Ve tuttu ellerimden,
Hiç hazırlığım yoğdu,
Lakin gittim peşinden.

Sordum "Hele Sen kimsin?
Nasıl da buldun beni?
Tesir ruhuma insin,
Yaktın kül ettin canı..."

Dedi "Ben Ol Ahmed'in,
Gül kokan Beyti'ndenim,
'Tut elimi' diyenin,
Yüreğindedir yerim!"

Ben dedim zehreye 'gel',
Gelmeden terk eyledi,
Sonra Zöhre'yi buldum,
Ömrü âbâd eyledi.

O nasıl bir ışıktır,
Nasıl bir güzelliktir,
Gönül meçhul aşıktır,
Bu ayan özelliktir.

Beyti'nden çıkan böyle
İse Kendi nasıldır?
Düşünsene bir şöyle,
Suret değil Asıl'dır.

Aşk gizli bir hazine,
Ayan beyan acıdır,
Sabretmeyi bilene,
Yol gösteren öncüdür!

Sinan'ım aşk ipini,
Tuttu isen bırakma,
Fırlat dünya topunu,
Sakın kendini yakma,
Malayaniye akma!

20 Mart 2016 / KONYA / 01.22

2 yorum:

  1. Münkesir bir karanlık gezinirken içimin dehlizlerin de,sana ellerimle topladığım papatyalardan bir taç yapacağım.Toprağa düşmeden yağmur taneleri,saçlarına rüzgarın efsununu süreceğim,bu yüzden gökyüzünün gergefine takılan her duam da sen vardın,sen vardın içimin dehlizlerin gümrah olan sayha da...

    Ah Zehre,yağmur perisi...Ben gökyüzünü ters çevirip,tüm günahları toprağa silkelediğimden beri,küskünüm yağmurlara.Oysa sen aşk'tın ve suya yazılmıştın...
    Zehre,aklım da söze dönüşmeyen kelimeler.Sen bahardın ve her dem çiçek açardın.Beni sorma ben kara kışım bu aralar,avucum da bir tutam zemheri ve gözlerim de cehennemin ateşi.Uzatsan ellerini zemheri,uzatsam ellerimi yangınlar...

    Ah Zehre,yamaçlarım da senli güzel düşlerim var,ama düşlerimden damlayan zehir de sensin Yâr...

    Kaldırım ayazı vurmuş çocukluğum da yokluğunu yaşıyorum...Sensizlik iniyor gecenin aydınlatmadığı rahleme...Kalem yorgun,kelam kifayetsiz,gece karanlık ve hüznün gün-doğumun da telef olmuş harf yığınları.

    Oy Zehre,dilim de prangalı suskunluklar.Ah bir gel desen ötelerden,bir selam etsen bilinmez diyarlardan,bir görsen halimi senziliğin zindanların da...Kokunu rüzgara versen ve yağmura yüklesen gözyaşlarını...Göğe her bakışım da ben seni hissetsem,belki o zaman çözülür dilimin suskunluğu...

    Suskunum,Zehre Suskun
    Ve Seni Hakedecek Kadar Susmalıyım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. A.Z., Her zamanki gibi yine 10 numara beş yıldızsın. Teşekkür ederim bu harika yazın için.

      Sil

Hayatın kendisi bir yorumdur aslında. Özgün ol, kendi hikayeni yaşa.
Yorumlarınızla mutlu oluyorum. Hepinize teşekkürler.