Tava Keki

Daha evvel tencerede çaylı kek yapmıştım. Ama tavada kek ilk kez denedim. Tavanın şeklinde olması ve kolaycacık çıkması çok güzel. 

Tava kekini ilk olarak YouTube'da gördüm. Linkini verdiğim tarifte olsun baktığım diğer tariflerde olsun normal kek hamurundan daha koyu olması gerektiği yazıyordu. Ben de öyle yaptım fakat linkini verdiğim YouTube'daki tarife sadık kalmadım. Kafama göre değişiklikler uyguladım. 3 yumurtayı 1 su bardağı şekerle çırptıktan sonra yarım su bardağı süt, yarım su bardağı sıvı yağ, 1 kabartma tozu, aldığı kadar un ve bir küçük paket kakao ekleyip şöyle bir çırptım. Sonra tereyağıyla yağladığım tavaya un serpip fazla unu da almak suretiyle kek hamurunu döküp tavayı (gözünün üzerine 4-5 kat alüminyum folyo koyulmuş ocağa) kısık şekilde koydum. Ağzına kapak örttüm tabii ki. 

Yaklaşık bir saat sonra kürdan ile kontrol ettim. Eğer kürdanınızda hamur kalmıyorsa kek pişmiş demektir. 

Biraz serinledikten sonra tepsiye ters çevirince hemencecik çıktı  Kesinlikle fırında pişmiş kek gibi uğraştırmıyor.  Çevirmenizle birlikte lap diye düşüyor :) 

Yukarıda linkini verdiğim YouTube tarifinde kek hamurunun bir kısmını tavaya döktükten sonra ince muz dilimleri koyup üzerine de kalan hamur dökülüyordu. Ben muz yerine ince portakal dilimleri döktüm. Çok ekşi olmaması için portakalların üzerine azar azar toz şeker serptim. Sonra kalan kek hamurunu döküp o şekilde pişirdim. 

Bakın bu fotoğrafta dilimlerin arasındaki portakallar görünüyor. 

Biz tava kekini gerçekten sevdik. Beş dakikada Beşiktaş :) Bir kek yapmak için koskoca fırını yakmaya gerek kalmıyor. Denerseniz sizlere de şimdiden afiyet olsun. Yeni bir yazıda görüşmek ümidiyle. Umut hep vâr olsun. 

Fırında Uydurmasyon Karnabahar ve Fırında Lahana Sarması

Merhaba sevgili blog dostları, 

Fırında yapılan yemekler gerçekten çok lezzetli oluyor. Bence ayrı bir tat geliyor fırın yemeklerine. Karnabaharı severim ve farklı olarak nasıl yaparım diye düşünürken sevgili Muhterem ablada değişik karnabahar tarifleri gördüm. Bir tanesi de beşamel soslu kaşarlı fırında karnabahardı. Tarifine bakmadan kendime göre değiştirip uydurmasyon şekilde düzenleyerek ben de denedim, güzel oldu gerçekten. Üstelik epey az malzemeyle. Nasıl yaptığımı soracak olursanız, çok ufak bir parça karnabahar vardı evde. O küçücük parçadan gördüğünüz gibi bir borcam dolusu yemek çıktı. Karnabaharı çiçeklerine ayırıp haşladım. Haşlanırken içine birazcık da tuz attım çok tuzsuz hissiyatı gelmesin diye. Daha sonra suyunu süzüp istediğim baharatlardan ekledim. Karabiber, toz acı kırmızı biber ve bol kimyon attım. Ben kimyonu çok severim :) Sizler de hangi baharatları seviyorsanız ondan ekleyebilirsiniz. Ayrıca şunu da bir ek bilgi olarak vereyim, karnabahara zerdeçal da çok yakışıyor. 

Güzelce harmanladıktan sonra karnabaharları yağladığım borcama dizip üzerine çavdar unu ile yaptığım beşamel sosu döktüm. Bunu da ölçüsüz olarak yaptım. Öncelikle çavdar ununu yağ ile iyice kavurduktan sonra yavaş yavaş sütle açtım ve az bir tuz atarak kıvam alması için biraz pişirdikten sonra yemeğin üzerine döktüm. Sonra yemeğimi fırına verdim. Alt üst ayarda 200-225 derece arasında açtım fırını. Pişmeye dönünce üzerine rendelenmiş bol kaşarı serpip kaşarlar kızarana kadar fırında tuttum ve çıkarıp servis ettim. Denemenizi öneririm ve denerseniz lütfen yorum bırakmayı unutmayın :) 

İkinci tarifim ise fırında lahana sarması. Lahana sarmasını çok severim ancak bugüne kadar hiç yapmamıştım. Hep yemiştim :) Geçenlerde YouTube'da önüme farklı bir görünümdeki lahana sarması videosu çıktı. İlginç geldi ve denemek istedim ve hayatımda ilk kez lahana sarması yapmış oldum. Onu da fırında yaptım. Bence gerçekten güzel oldu ve yiyenler de beğendi. Hangi videoya bakarak yaptığımı görmek için buraya tıklayın ancak ben tarifini oraya göre yapmadım. Sadece şekil için oraya bakmış oldum. İç malzemelerini ölçüsüz olarak annemle birlikte hazırladık. İçerisinde soğan, sarımsak, kıyma, pirinç, domates, tuz, acı kırmızı toz biber, düğü, kuru nane, domates salçası, biber salçası, maydanoz, azcık köri, su var. Lahanaları haşladıktan sonra iç malzemesini koyup gül böreği şeklinde sarıp borcama dizdikten sonra üzerine domates salçası su zeytinyağı ve limon tuzu karışımından oluşan çiğ sosu döküp alüminyum folyo kaplayıp fırına verdim. Lahanalar piştikten sonra folyoyu çıkarıp üstlerinin hafif kızarmasını bekleyip fırından çıkarıp servis ettim. Özellikle davet sofraları için dikkat çekici bir görünüm olabilir. Lezzeti de gerçekten güzeldi. Denerseniz yorum bırakırsanız sevinirim. Denemezseniz de yorum bırakın lütfen, ona da sevinirim :) 

Yeni bir yazıda görüşmek ümidiyle. Umut hep vâr olsun. 

Yanımda Kal

Penceresinin önüne koyduğu menekşeye nazikçe su verirken derin bir iç çekti. İçinde sanki bir anda boşalıvermeyi bekleyen yağmur bulutları vardı. Yüreği kabarmış, içi dolu dolu olmuştu. Bir vakittir bu hal üzereydi. Çiçeği sulaması bittikten sonra ne yapacağını bilemez halde mutfağa yöneldi. Kendine bir fincan kahve yapmaya karar verdi. Önce radyonun düğmesine dokundu. Musiki saati başlamıştı radyoda. O kahve hazırlıklarını yapadursun, radyodan bir ses yükseldi:

"Bu şarkımız, hislerini haykıramayıp içinde tutan tüm aşıklara gelsin, 'Yanımda Kal', hep birlikte dinleyelim" 

Şarkı çalmaya başladığında cezveye su doldurmuş, kahve atmak üzereydi. Birden kulağı şarkının sözlerine takıldı:

"Öyle savunmasız bir zamandı 

Bulduğunda beni 

Sen başlattın, boyun eğdim 

Kabullendim seni 

Bu sözlerim sitem değil ama 

Yazık değil mi bana 

Çok yalnızdım kaybolmuştum 

Sığındım işte sana... 

Kaygılarım yeniden uyanıyor 

Bu duygular beni ürkütüyor

Yeniden yaşamak mı gerekiyor 

Yine acılar yine korkular 

Yine aaaaaaaşk 

Yanımda kal yanımda kal 

Düşlerin yetmez ki bana 

Yanımda kal yanımda kal 

Çok geç rastladım sana"

Sözlere odaklanmasıyla ruhen dağılması bir oldu. Bu şarkıyı evvelce de işitmiş, lakin belki sözlerine kulak vermemişti bile. Şu an tam bir 'algıda seçicilik' yaşıyordu. Şarkının sözleri birebir yaşadıklarını anlatıyordu. Bir şarkı insanı bu denli etkiler miydi! Kalbi adeta paramparça olmuştu. Yahut zaten parçalanmış ancak kendi zoruyla bir arada tuttuğu kalbini salıvermiş, moleküllerine ayrılmasını izliyordu... Elindeki su dolu cezveyi daha fazla tutacak takati kalmamıştı. Yere fırlayan cezveden saçılan sular yerleri ıslatırken, o da artık kendisini taşıyamayan dizlerine yenilip olduğu yere çökerek sarsıla sarsıla ağlamaya başlamıştı. İşte yüreğine çöreklenen o yağmur yüklü bulutlar şimdi ardı ardına boşalıyorlardı. Bu esnada yaşadığı her şey gözlerinin önünden bir film şeridi gibi geçiyordu. Sevdiğinden aldığı darbe neticesinde kendisine bu konuda destek vereceğine ve onu asla yalnız bırakmayacağına dair söz veren dostu da bir anda kayıplara karışmıştı. Arada bir görünüp bahanelerini sıraladıktan sonra tekrar ortadan kayboluyordu. O ise tüm bu olup bitenlere anlam vermeye çalışmaktan yorgun düşmüştü...

Şarkı bittiği halde bir müddet etkisinden kurtulamayıp höyküre höyküre ağlamaya devam etti. Şimdi artık öylesine yorgundu ki, adeta ağlayacak takati dahi kalmamıştı. Çöktüğü dizlerinin üstünde çaresizce açık duran avuçlarını görüp, bilinçaltının ona verdiği bu mesaja üzüldü bir kez de. Adeta "Veronika ölmek istemiyor", kendisine uzatılacak kurtarıcı bir eli tutmak için avuçları açık, hazır bekliyordu... 

Hikayenin sonunda "o el" geldi mi bilinmez. Bu kısmı okurun güzel kalbine bırakıyorum. Herkes yüreğine göre bir son biçecektir elbet. Kimi umutlu, kimi realist... 

Eee ne diyelim o vakit  yeni bir yazıda görüşmek ümidiyle. Umut hep vâr olsun...

15 Aralık 2018 / KONYA / 01.47

Çeçen Yemeği Cirdingiş Tarifi

Cümleten merhaba sevgili blog dostları,
Bir önceki postta fotoğraflarla anlattığım cirdingişin tarifi bu yazımızda. Yapılışı oldukça basit ve bir o kadar keyifli. İşte tarifimiz:

Öncelikle 1 bütün tavuğu (yahut kemikli kırmızı eti) yeteri kadar su ile tencereye alıp tam kaynamak üzere iken (kaynamadan) o köpüklü suyu döküyoruz. Daha sonra tekrar su doldurup bir baş bütün soğan, tuz, kırmızı biber ve kekik ekleyip haşlıyoruz. Ben bu işlemi düdüklüde yaptım.

O haşlanırken un, su, tuzu karıştırarak hamur yoğuruyoruz. İsteyen azıcık kabartma tozu da eklermiş ancak eklenmese daha güzel olur dedi Çeçen arkadaşım. Benim hamurumda da yok kabartma tozu. 

Sonra hamurdan bir parça alıp kandil simidi yapacakmış gibi iki avcumuzla yuvarlayarak şerit haline getiriyoruz. Bu şeritten 3-4 santim uzunluğunda bir parça koparıp sert bir yüzeyde (ben kesme tahtasında yaptım) elimizin üç parmağı ile bastırarak öne doğru çekiyoruz ve hamur fotoğraflardaki halini alıyor. Yani şu hali :)

İnternette hamuru merdaneyle açıp bıçakla kesip yapan videolar var ama o kadar uğraşmaya hiç gerek yok açıkçası. Bu yöntem hem basit hem de şeklin aslını bozmuyor.

Hamura nasıl şekil verildiğini görmek için şu videoya bakabilirsiniz tık tık

Yemeğin sosu beyrim olarak adlandırılıyor. Onun için domates salçasını yağla kavurduktan sonra tavuktan çıkan baharatlı ve yağlı sudan bir miktar koyup ikisinin kaynayarak koyulaşmasını bekliyoruz. Koyulaştığında dövmüş olduğumuz çok bol sarımsağı tencereye ekliyor ve bir iki kaynatıp kapatıyoruz. Çok bol dediysem öyle dört beş diş gibi değil; bir iki kafa gibi, baya baya bol yani :) Ocağı kapatır kapatmaz kuru reyhan ekleyip karıştırıyoruz. Tavuğu haşladığımız baharatlı ve yağlı suya biraz da normal su koyarak kaynamasını bekleyip bildiğiniz mantı haşlar gibi hamurlarımızı bu suda haşlıyoruz. Pişen hamurlar suyun yüzeyine doğru çıkıyor. Onları bir elek yardımıyla alıp salladığımız zaman çıt çıt diye ses duyuyorsak hamur pişmiş demektir. Gerçekten de bu sesi duyuyorsunuz. Eğer hiçbir şekilde anlayamam diyorsanız hamurlardan birini ısırıp bakın pişip pişmediğini anlamak için. Şimdi her şey hazır olduğuna göre gelelim sunuma :)

Yuvarlak bir tepsiye pişen hamurları döktükten sonra bütün tavuğumuzu elimizle parçalayıp tepsinin muhtelif yerlerine serpiştiriyoruz. Kişi sayısına göre kaselere beyrim koyuyor ve yine kişi sayısına göre kulplu bardaklara yemeğin suyundan yani tavuk haşlayıp sonrasında da hamurları pişirdiğimiz o sudan koyuyoruz ve limon ile servis ediyoruz. Yerken suyun içerisine limon sıkılacak.

Nasıl yeneceğine gelince, öncelikle cirdingiş elle yenen bir yemek. Hamuru alıp beyrime batırıyor, ağzınıza attıktan sonra bir parça et alıyorsunuz ve yanında bu harika limonlu tavuk suyunu içiyorsunuz. Açıkçası yemek o kadar fazla sarımsaklı ki sanırım yanında bu limonlu su içilmese sonrasında rahatsız edici olabilir. Ama böyle kombinleyip yeyip içtiğiniz zaman harika bir lezzete dönüşüyor. İnanın şu an tarifi yazarken bile ağzım sulandı :) Cirdingiş benim favori yemeklerim arasına çoktan girdi bile. Size de kesinlikle yapmanızı tavsiye ederim.

Yeni bir yazıda görüşmek ümidiyle. Umut hep vâr olsun.

Çeçen Yemeği Cirdingiş

Genel olarak farklı kültürleri öğrenmeye ilgim vardır. Ama bazılarına daha çok ilgim vardır. Bunlardan başta gelenlerinden biri de Çeçen kültürü. Çeçenlerin mücadeleci ruhunu, vatanlarına ve Allah'a olan bağlılıklarını hep sevmişimdir. Tabi her yerin iyisi de kötüsü de olduğu gibi onlarda da kötüler var. Bu şu an konumuzun dışında :) 

Çeçen mutfağının önemli yemeklerinden cirdingişi uzun yıllar merak ettim ve internet tarifleri ile de yapıp denemek istemedim. Zira aynı sıkıntıyı daha önce Laz böreğinde yaşamıştım. İnternette o kadar farklı tarifler var ki gerçek bir Karadenizli yakalayıp sorduğunuzda hiçbirini beğenmiyor ve biz böyle yapmıyoruz diyorlar. Dolayısıyla her şeyin orijinalini oranın yerlisinden yemek ya da yerinde yemek en güzeli diye düşünüyorum. Cenab-ı Hakk yıllar sonra bir tevafuklar silsilesi ile bana Çeçen bir arkadaş nasip etti ve bir sohbetimizde cirdingişin tarifini sorduğum zaman sağ olsun benim için yapacağını, göstererek anlatacağını söyledi. Bu benim için tabii büyük bir mutluluktu :) 

İşte Çeçen arkadaşım Tuba'nın benim için hazırladığı cirdingiş:

Bu hamurları

Bu hamurun haşlandığı tavuk suyu

Bu yemeğin sosu. İsmi beyrim

Ve İşte bu da yemeğimizin servise hazır hali. Cirdingiş el ile yenen bir yemek.  Hamurları alıp beyrime batırıp yiyorsunuz. Yanında kemikli et oluyor. Ya tavuk eti ya da normal et. Bizimkinde tavuk eti vardı. Yanında da tavuğu haşladığınız ve sonrasında içinde hamurları pişirdiğiniz sudan içerisine limon sıkarak içiyorsunuz. Zira beyrim çok sarımsaklı bir sos. Eğer yanında bu şekilde yemeğin suyundan (limon sıkıp) içmezseniz sonrasında çok rahatsız olabilirsiniz. 

Şimdi sıra benim dün yaptığım acemi işi cirdingiş fotoğraflarımda :) 

Hamurlara şekil vermede Kaymak (büyük yeğenim Hamza) da bana yardımcı oldu :) 

İlk denememi ben de tavukla yaptım. 

Tavuğu haşlarken içine konulan baharatları biraz fazla kaçırdığım için benim su Tuba'nınkinden daha koyu bir renkte. İlk deneme için yine de fena sayılmazdı bence :)) Cirdingiş kesinlikle damak tadıma çok uygun ve çok beğendiğim bir yemek oldu. Bu ilk denememdi ama Allah nasip ederse son olmayacak. Tarif kısmetse bir sonraki postta sizlerle. Tuba'ya bu güzel tarifi bana öğrettiği için teşekkür ediyorum :) 

Yeni bir yazıda görüşmek ümidiyle  Umut hep vâr olsun.