Görmeden sevilir mi deme gözüm. Görmeden sevenlerin pîridir Üveys. Cenab-ı Hak istese idi tayyi mekan yapıp bir anda getirirdi onu Sevdiği'nin yanına. Ya da RasulUllah dese idi "gönder Beni Ya Rabb" diye, giderdi elbet. Belli ki bu işte bir hikmet var. Cümle alemin aşkı öğrenmesi içindi belki de Üveys'in tüm çektikleri. Yana yana, kıvrıla kıvrıla ağlamaktı aşk. Her şeye rağmen ana sözünden çıkmamaktı. Yalın ayak kavrularak gittiği taaaaaa nerelerden ağlaya ağlaya dönmekti. Görmeden sevmekti aşk. Görmek dediğin nedir ki? İnsan gözüyle mi sever? Sevilen gelip geçici dünya sureti değildir ki! Sevdiğin yüreğinin içinde ise, yanıyorsan sen için için; hiç telaşe etme. "Acep haberdar mıdır benden?" diye mızıldanma. Sadece sev, Allah için sev sadece. Bil ki O bilir, O hisseder, O haberdar olur. Sen layık olduktan sonra, bir gün kapını çalıverir Sevdiğin'in Hırkası. Gönlünde düş, gözünde yaş, kucağında dalına giymeye kıyamadığın bir iş; işte o işe aşk derler gözüm. Görmeden sevenlerin pîri Üveys'in öğrettiği aşk...
