"İçimde papatyalar açacak diye beklerken elde ettiğim hep hayal kırıklığı oldu." dedi çayından bir yudum daha alırken. "Oysa ne hayaller kurmuştum. İstediğim tek şey iyi, güzel, faydalı ve huzurlu bir ömür geçirebilmek ve bunu yaparken tatlı hatıralar biriktirebilmekti. Bir çok insan gibi olmadı bu hayattan beklentim. Yatlar, katlar, bol paralı işler, lükse boğulmuş bir yaşam istemedim. Sevmek, sevilmek ve insanlara faydalı olmaktı isteğim. Şimdi mi? Şimdi bırak insanları, kendime faydam yok ki..." dedi. Karşısındaki sessizce dinliyordu.
"Vefa aradım. Aradıkça benden uzaklaştığını gördüm. Sevdim temiz niyetlerle. Karşılığının aynı saf niyetle değil, nefsani arzularla geldiğini gördüm. Söz verdim, sözümü tuttum. Söz aldım, boşa çıktığını gördüm. Söz emanetti oysa. Ben emanete hiç ihanet etmedim. Ancak benim emanetlerimin hep heba edildiğini gördüm."
Sakince, usulca, kırgın ama teslimiyetli bir ses tonuyla devam etti:
"İçimde papatyalar açacak diye bekledim daima. Penceremden içeri bir ışık süzülecek, gönlümdeki kırgınlık yerini neş'e'ye bırakacaktı. Olacaktı. Ama olmadı. 'Dur daha, kapatma pencerelerini' deme. Nefes varsa umut da vardır, biliyorum. Lakin çok yorgunum be! Yüreğimin kolu kanadı kırıldı. Parmağımın ucunu kıpırdatacak takatim yok gayrı. İstiyorum. Ve bekliyorum. Uyanmayı. Uyandırılmayı..."
Sözü bittiğinde karşıdakinden hala ses yoktu. Zira öylesine yalnız ve öylesine güvensiz ve öylesine kırgın ve öylesine vazgeçmişti ki artık; karşısında bir insan değil, bir ayna vardı. Bakarak konuştuğu surat kendi suratı, teselli için başını okşayan el kendi eliydi...
"Yalnızlık zor imtihan. Rabb'im hiç bir kula tattırmasın." dedi çayından son yudumu alırken...
06 Kasım 2018 / KONYA / 21.53
Canım tekrar dönmene çok sevindim. Kalmadı eski dostluklar. Rabbim dostluğumuzu daim eylesin..Yazı çok çok anlamlı..Her insanın hayatının bir döneminde hissettiği duygular..
YanıtlaSilAmiin. Sağolasın Rummacım :) Yeniden burada olduğum için ben de çok mutluyum.
SilYazıdaki duygular umarım dediğin gibi 'bir dönem' ile sınırlı kalır hayatlarımızda:)
"Yalnızlık zor imtihan. Rabbim hiç bir kula tattırmasın"
YanıtlaSilAmiiin, insan gençken bazı şeylerin farkında olmuyor ama belli bir yaştan sonra her şeye daha farklı bir gözle bakıyor.
Öyle ablam.
SilBeklenen bekleyene elbet gelir. Gün ışığı gibi gelir. Güneşin karanlığı aydınlattığı gibi gelir. Lakin beklenen bekleyene bu geçici olan dünyada mı yoksa gerçek olan dünyada mı gelir bilinmez. Ayna ile konuşmakta maharettir amma kalbin aynası ile konuşmak daha büyük maharettir. Arzusu yüksek olanın sınavı zorlu olurmuş. Zoru başarmak ümidiyle.
YanıtlaSilHoşgeldiniz Misafir. Yorumunuzla bloğuma renk kattınız. Her daim beklerim.
SilBurada olmadığımızı kim söyledi!
YanıtlaSilBloğumun misafirlerinin ses vermesi mutluluk vesilesi. Sizi daha sık okumak isterim.
Sil