HESRET TAVANA ÇIKHMIŞ

Biliy misen Sürme Gözlım,

Seni ele özlemişim ki sanırsan içimde bi ocak yaniy. Ne ediysemse bi türlı geçirdemedim bu özlemi. Her sabah  resmine bakiyem, her gün seni konuşiyem, her akhşam kendimce hasbihal ediyem seniyle. Feket geçmiy siye olan hasretim. Dinmiy acım...

İnsanın sevdigından ayrı düşmesi nası bi azaptır sen biliysen. Uykuların kaçar. İştahın kapanır. Dilin lâl olur. Gece gündüz çaya vurursun kendini. Sebbeh çaaayyy, akhşam çay. Enerjin de ondadır sanki, gıdan da. Hele o çay bir de senin kokunı getiriyse biye, daha ne isteyim ki dünya rahatı namına? Seniy o memleket kokan rayihan yeter biye Sürme Gözlım.

Şair deyi ki acı çekhmah özgürlükmış. He vallah, eger öyleyse ben bu günlerde çok özgürım. Çün sen yanımda degilsen. Odamda bir çiçek var. Işıgını aliy. Suyını da tökiyem. Bi türlü düzeldemedi boynunı. Bi türlü gelemedi kendiye. Gün gün eriyip gidiy. Dünegin bundan eyiydi. Önceki günse düneginden. Ha işte ben de aynı o çiçek gibiyem. Kokundan uzaaakh, sürme gözlerinden uzaaakh, sesinden uzağam. Sen biye ele yakınsan ki, içimin en iç yerine oturtmışam seni. Feket yine de başka türlü de yanımda ol istiyem. İstiyem ve lâkin olmiy işte Gülüm.

Gözümün bebegi, ruhumun biricikh ilacı sevdıgım; sensiz tat alamiyem heç bişeyden. Pirpirim aşı bile bi denişik geliy damagıma. Bilmiyem neden. Sen yanımda olmadıgın için olmasın sakın? 'Sebır' diyem kendime; 'hele az daha sebır gösteresen gurban. Herhal vakhtı gelmemiştir. Ele olsa Rabb'im nasip etmez hiç? Kolay degildir göle düşmüş bebe kimin çırpınmaların, biliyem. Feket ne gelir elden? Sabredecahsan. Ve dahi dua edecahsan. Deyisense ki ben Sürme Gözlümı özlemişem, Rabb'im gönül yaraya melhemi çalacakhtır elbet. Bekle bakim az daha.'

İşte bele Sürme Gözlım, mis kokulım, Seni Yaradan'a gurban oldugım. Sesiyi duyacağım, yüzüyü görecağım, sürme gözlerine bakıp dalacağım günleri tez versin Rabb'im deyi dua ediyem. Vallah seni çokh seviyem. Öperim Sürme Gözlerinden, Canımmm, bi denem Urfam...

05-06 Temmuz 2012 / KONYA