Son zamanlarda Blogger'ların paylaşımlarında boy göstermeye başlayan bir mekan Miss Chocolate. Biz de geçenlerde ablamla gittik. Aynı menüleri alıp birlikte yedik-içtik. O gün oraya gidene kadar hiçbir şeyimiz yoktu. Orada yeyip içtikten sonra ikimiz de hastalandık. Ben bütün gece kıvrandım. Korkunç bir mide bulantısı, ağrılar ve diğer rahatsızlıklar... İkimiz de resmen iki gün yattık evde. Başka mekanlarda az bir miktar ödeyeceğim menüye yüksek fiyat ödeyip, üstüne bir de hastalık çekmenin sükut-u hayalini yaşadım. Tat noktasında da asla aradığımızı bulamadık. Cafe Mocha'yı çok severim. Ancak orada içtiğim Cafe Mocha kesinlikle mocha değildi. Aşırı derecede şeker ve çikolata tadı gelen, içerisine birazcık kahve ilave edilmiş sıcak çikolata gibiydi. Üzerinde süt köpüğü bile yoktu. Halbuki kenarlarından espresso dökülmüş süt köpüğü mocha'nın olmazsa olmazıdır. Waffle hamuru aşırı derecede yumurta kokuyordu. Yanında gelen kivi yenecek gibi değildi. Üzerine çatal batmayacak derecede sert ve hiçbir tadı olmayan bir saman gibiydi. Servis etmek üzere keserken bunu fark etmişlerdir. Fırlatsam karşıdakinin kafasını yaracak derecede sert olup hiçbir tat ihtiva etmeyen bu kiviyi müşterilerine sunmak yerine tedarikçiye iade etmelerini ve yenilebilir normal bir kivi ile sunum yapmalarını beklerdim. Kesilemeyecek derecede sert bir şey yenmez zira. Tatla ilgili şikayetlerimiz bununla da sınırlı değil...
DAHA ACISI, biz oradayken ezan okunmaya başladı. Mekan görevlileri müziği kapatmak yerine sesini kıstılar.
Tüm bunlardan sonra mekanın sahibi hanıma instagram'dan direct mesaj (DM) göndererek edep ve saygı çerçevesinde durumu ilettim. Kendisine yazdıklarımı direkt açıktan, herkesin göreceği şekilde paylaşım da yapabilirdim. Ancak bir işletme olmaları hasebiyle DM yoluyla sadece onların göreceği şekilde göndermeyi tercih ettim. Buna karşılık en azından bir geçmiş olsun demelerini umarken, geçirdiğimiz rahatsızlıkla alay eden bir cevap döndü. İnanın böylesini ilk kez görüyorum. Tonla para öde. Tat kötü olsun. Yediklerin yüzünden rahatsızlan. İnce düşüncelilik yapıp kimse görmesin ama onlara feedback olsun diye mekana mesaj gönder. Üstüne bir de alay edil! Diyecek söz bulamıyorum...
Netice itibarıyla ilk kez gittiğim Miss Chocolate benim için kesinlikle son oldu. Ağrılarla kıvrandığım o korkunç geceyi kimsenin yaşamasını istemem. Rahatsızlanmak ve paranızla alaya uğramak istemiyorsanız siz de gitmeyin derim.
Yazıma çok sevdiğim bir sözle son vermek istiyorum:
"İlim meclisinde aradım kıldım talep,
İlim en geridedir illa edep illa edep."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hayatın kendisi bir yorumdur aslında. Özgün ol, kendi hikayeni yaşa.
Yorumlarınızla mutlu oluyorum. Hepinize teşekkürler.