Bazen sadece olmasını istersin bir şeylerin. Arkayı önü düşünmezsin belki de. Öyle istiyorsundur ki, unutursun o an "karışma karıştırma" ilkesini. Sanki o şey oluverse dünya daha yaşanılası bir yer olacaktır. Sanki o şey oluverse güneş bir başka parlayacaktır. Ve başlarsın bu hedefin olması için çalışmalara. Gayret, doğru konuda olursa güzeldir gözüm. Senin kudret elinin yetişmeyeceği, dahası halli üzerine vazife olmayan konularda olursa; ancak boşa kürek çekmektir o. Niçin karışır karıştırırsın? Niçin heder almazsın "mazi" denilen hazineden? Hani o çok istediğin hedefler var ya, hani uğruna kaç gece uykusuz kaldıkların; bir gün bir perde açılıverir önünde ve o an anlarsın ki hakikat hiç de senin sandığın gibi değilmiş. Bunlar sana gizliyse de Allah'a (cc) ayandır. Madem öyle niçin yıpratırsın kendini? Yapacağın/söyleyeceğin üç kaide belidir:
* "Karışma, karıştırma."
* "Takma kafana tokadan başka bir şey."
* "Ya Rabb'i, ben pişmanım."
12 Haziran 2015 / KONYA / 01.42
ne güzel yazmışsın:)
YanıtlaSilTeşekkürler :)
SilSarı Papatyam
YanıtlaSilDün gece rüyamda rastladım sana
Dokunmak istedim hep yana yana
Hayalin yüzümde tebessüm bana
Mavi gözleriyle sarı papatya
Kulağımda duyduğum her ses olmuşsun
İçime çekerken nefes dolmuşsun
Uzaktan yel gibi esen yolmuşsun
Özüyle sözüyle sarı papatya
Bakınca yüzüme öyle saf temiz
Cennetten güzeldir senle yerimiz
Özüyle yürekten candan severiz
Tatlı sözleriyle sarı papatya
Kalbimin iç cebi sevgiyle doldu
Sayende mutluyum sarı papatya
Sevginin her sözü seninle boldu
Yakar közleriyle sarı papatya
Mavi gözleriyle sarı papatya