Merhaba sevgili blog dostları :)
Tiramisu en sevdiklerimdendir fakat yıllar var ki yapmamıştım. Blogger arkadaşlarla kitap grubumuzda konuşurken aklıma düştü ve kalkıp yaptım. Tabii yine her zamanki tarifim ile yaptım. Tarife bakmak isteyenler buraya tıklayabilir.
Bir önceki yazıda uzun bir hastane sürecinden çıktığımdan bahsetmiştim. Hastaneye gidip gelirken bir gün aşırı derecede tatlı ihtiyacım oldu. Fakat ocak başında uzun süre kalacak durumum yoktu. İnsan çaresizlik nedeniyle üretken olabiliyor :) O gün tavaya unu koydum ve hiç yağ koymadan tavanın altını yaktım. Sadece arada bir gelerek karıştırdım. Başında beklemedim ve sürekli karıştırmadım. Un kavrulduktan sonra yağ döktüm ve una yedirdim. Bu arada daha önceden yapmış olup buzluğa koyduğum şerbeti çıkarmıştım ve şerbet kendi halinde eridi. Un ile yağ karıştıktan sonra şerbeti de döküp karıştırdım ve tabağa aldım. Açıkçası un helvası yapmak için sürekli karıştırmaya, başında beklemeye, yağı ve şerbeti yedireceğim diye kolunu acıtmaya hiç gerek yokmuş. Beş dakikada Beşiktaş diye bir tabir vardır ya, bu helva tıpkı öyle oldu. Çaresizlik neticesinde uydurdum ve çok da güzel oldu :) Normal helvadan hiçbir tad farkı olmadı. Bundan sonra boşuna dakikalarca uğraşmam un helvası yaparken. Denerseniz sizlere de afiyet olsun :)
Yeni bir yazıda görüşmek ümidiyle. Umut hep vâr olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hayatın kendisi bir yorumdur aslında. Özgün ol, kendi hikayeni yaşa.
Yorumlarınızla mutlu oluyorum. Hepinize teşekkürler.