ABD'DEN ADAŞIM GELMİŞ =)

29 Ağustos doğum günümdü. Her yıl doğum günümü unutmayan ablam, her nasılsa bu yıl unutmuştu. O her yıl bana çekirdek aile içi sürpriz partiler düzenler, ben de her yıl ona "bunlar bizim kültürümüzde yok" derdim. Hoş zaten aşırıya kaçan bir durum yok; doğmuş olmaya bir şükür vesilesi olarak o gün aile bir araya gelir ve pasta yeriz. Hâl böyle olunca unutması biraz garip geliyor tabi insana. Ayrıca aynı yıl doğduğumuz için birbirimize "modelim" dediğimiz Simge de unutmuştu. Ve ne tevafuktur ki adaşım yarım elmam Aslıhan da unutmuştu. Adaşım Abd' de öğretmenlik yapıyordu ve geçtiğimiz haftalarda yurdumuza kesin dönüş yaptı. O yeni gelme telaşından unutabilir de, Simge ve Hilal Ablam nasıl unutur diye düşünüp durdum. Meğer işin içinde başka iş varmış =)

Aslıhan, Simge, Hilal Ablam ve ben iş arkadaşlarıydık. Ama "iş arkadaşı" tamlaması aramızda kurulan bağı tanımlamak için yetersiz kalır. İnsan kolay kolay "dost" diyemez ya birine; bizler birbirimize dost olmuştuk işte. Sonra adaşım yüksek lisans için ABD' ye gitti ve bitirince de orada öğretmen olarak kaldı. Ardından modelim evlenip Almanya'ya gitti. Kızların ardı ardına gidişi ablam ve beni çok zorladı. Eksikliklerini hep hissettik. Aradan iki yıl geçince Simgemiz eşiyle Almanya'dan buraya kesin dönüş yaptı. Dört yıl geçince de adaşım ABD'den kesin dönüş yaptı. Kolay değil; yılların birikmiş hasreti var. Görüşelim hasbihal edelim dedik. Dün akşam iftarda Simgeler'de toplandık. İftardan önce bu üçlü bir ara ortadan kayboldular. Bir fısıldaşma bir telaş... Ne oluyor diye sordum, geçiştirdiler. Yemekten sonra bir ara mutfakta toplandılar. Ben de bir şey almak için gittim, kapıdan geri çevirdiler. Kesin bir şeyler dönüyordu. Çok geçmeden geldiler. Biri ışıkları söndürdü, biri maytaptan dolayı ışıldayan bir pastayla içeri girdi. Üstüne de "iyi ki doğdun ... model" yazdırmışlar =) Meğer bizim Simge geçen hafta Hilal Ablamı aramış. "Aslıhan'ın doğum gününü unutmuş numarası yap. Haftaya bizde toplanınca sürpriz yapalım." demiş. Arkadan arkaya üçü organize olmuşlar. Bizimki de nasıl rol yaptı ama =) 29 Ağustos saat yaklaşık 23,30'a kadar bekledim. Sonra "unuttun ama bugün benim doğum günümdü" dedim. "Eyvah, nasıl unuttum, oysa aklımda ne fikirler vardı" deyip durdu. Meğer rol yaparmış =) Simge'ye sözü var ya...

Bu güzel ve sürpriz kutlama yetmemiş; bir de bana hediyeler almışlar. Hilal Ablam en sevdiğim çiçeğin beyaz papatyalar olduğunu bildiği için bana el emeği göz nuru papatyalı tebrik kartı hazırlamış iki tane. Modelim çok hoş bir eşarp almış. Adaşım da Teksas'tan Ceyar şapkası, Teksas anahtarlığı ve şapkanın içine konmuş bir kolye getirmiş. Geldiği bölgeye has bir hatıra olsun istemiş. Hepsi ayrı ayrı sağolsunlar. Hatırlanmak, sevilmek çok güzel bir duygu. Allah (celle celaluHu) ailemizin dostlarımızın eksikliğini göstermesin.

Dost sohbetiyle taçlanmış muhteşem bir gece, tadına doyulmadan hitama erdi. Zaten hoş sohbete doyum olduğu görülmüş mü hiç? Hele bir de araya yıllar girdikten sonra... Nasipse Ramazan'dan sonra tekrar görüşmek üzere kavilleşip ayrıldık.

Simge, Aslıhan ve Hilal Abla; iyi ki varsınız...

NOT: Modelim benim için iki iki uğraşıp da her yemeğin tuzsuzunu yaptığın için çok teşekkürler =)