25 Ocak 2012 Çarşamba

HEVÂL-4


Biriciğim,

Sensizlik denizine ittin beni,

Neredeyse yiteceğim,

Gözüm ilk seni görmüş,

Ve sana tutuşmuş gönlüm,

Senden başkasına kör,

Senden başka sese sağır,

Anladım ki,

Ben senden vazgeçemeyeceğim…


Oyyy benim ela gözlü maralım,

Yüreğimi saca atıp kavuranım,

Ne ettinse yine sana, yine sana yanacağım,

Bu nasıl iştir anlamadı yazık dimağım,

Cefa da etsen, vefa da etsen,

Ben hep senin durağında olacağım,

Belki bir gün dönersin diye,

Daim yoluna bakacağım,

Sen gitmişsin,

Ömrümün neş’esi gitmiş,

Sen gitmişsin,

Gönlümün sevinci bitmiş,

Geceler kara,

Gündüzler kara,

Ben nasıl düşmüşem dara?

Yüreğim harlandı vefasız bir yara,

Hey Kocasinan,

Otur şimdi,

Düşün karaaa kara…


Ne etsin sensiz dünyayı ömrüm Hevâlim?

Olmayacaksan hayatımda,

Ben de benden gideceğim,

Yokluğunda içtiğim çay kararmış,

Varlığın meğer bana en büyük yararmış,

Ben ne kadar “sus” desem de,

Deli gönlüm, yıllardır hep seni ararmış…


Gel he de Hevâlim,,

İnan,

İnan seni üzmeyeceğim,

Daha uzun sürerse bu ayrılık,

Korkarım yokluğunda öleceğim…


Ellerimi uzatsam,

Tutar mısın Hevâlim?...


'08

6 yorum:

Hayatın kendisi bir yorumdur aslında. Özgün ol, kendi hikayeni yaşa.
Yorumlarınızla mutlu oluyorum. Hepinize teşekkürler.