22 Kasım 2010 Pazartesi

SEN AŞKIMSIN, O TUTKUM

Gözümü açtım Sen’ i gördüm,
Sen’ inle tattım ilk mutlulukları,
Sen’ inle öğrendim insan olmayı,
Ne varsa sevi’ye dair,
Sen’ de öğrendim onu zahir.
Sevindiğimde benimle gülen Sen,
Ağladığımda gözyaşımı silen Sen,
Nereye dönsem hep Sen, Sen, Sen…

Zaman geçiyordu,
Ben büyüyordum,
Sen’ inle öğreniyordum hayatı.
Saflığı,
Temiz kalmayı,
Büyüğünü saymayı,
Nerede insana ihtiyaç varsa oraya koşmayı,
Adabı,
Sonra sevmeyi, yaratılmış her ne varsa,
Sen’ den öğreniyordum.
Sen’ inle mutluydum,
Sen’ inle umutluydum.
En karanlık olduğunda hayatım,
Şöyle gözlerine bir bakıvermem aydınlığım oluyordu.
Sen, hep umut aşılıyordun bana.

İlk mahcubiyet,
İlk mahzuniyet,
İlk mezuniyet…
Ne varsa hayatımda “ilk” olan,
Hepsinde duruyordun Sen, “benim olan”.

Sen,
İlkimdin benim.
“Aşkım” dediğim tekimdin,
Yine de öylesin.

Hatırlar mısın?
Eskidendi hani,
Dua etmiştim bir gündüz vakti,
Demiştim “Ya Rabb’ i,
Ne olur verme bana bu eziyeti,
O’ nunla imtihan etme beni
O’ nu benden, beni O’ ndan ayırma,
Her daim cem eyle bizi.”
Sonra bu dua zikir oldu dilime sanki?
Acep büyük mü konuşmuştum ki?

Sen’ den kısacık bir süreliğine ayrılsam,
Bir şehre gezmeye gitsem farz et ki,
Dolardı içime en derin hüzünler yağmur misali.
Gözlerine bakmadan uyuyamam inan ki.

Ama şimdi,
Onca yaşadığımıza rağmen,
Onca sevince, hüzne,
Hayata dair ne varsa işte…
Hepsine rağmen,
Bazen gitmek istiyorum Sen’ den.
Sen’ sizliğe dayanabilir miyim, budur bilinmeyen.
Sen,
Bana asla ihanet etmeyen…
Sen,
En zor zamanımda ruhuma teselli veren…
Sen,
Canım, sevdiğim, bir tanem…

Senden ayrılmamak için ben dua ederken,
Şimdi nedir bu ayrılmak istemelerim?
Nasıl oldu da düştü içime bu ikinci sevgim?
Ve ahhh ben,
Bunu bir anlayabilsem!...

Kızıyor musun bana?
O’ na vuruldum diye hiç beklemediğim bir anda,
Söyle, kızıyor musun bana?
Çok sordum ben de kendime aslında,
Neydi bunun sebebi acaba?
Dilim çok mu büyük konuşmuştu bilmeden de olsa,
Hep Sen’ i dilerken hayatımda,
Şimdi nereden çıkmıştı bu ikinci sevda?
Adını koydum ben zor da olsa,
Sen aşkımsın benim, vazgeçemediğim asla,
O ise tutkum, yerleşen ruhuma bir anda.
Tutkusuz aşk, sönmeye,
Aşksız tutku mahvetmeye mahkûmdur.
Anlayacağın bir tanem,
Ne Sen’ den vazgeçebiliyorum,
Ne de O’ nsuz nefes alabiliyorum.
Ben galiba,
Galiba dilimin cezasını çekiyorum.
O’ na gitsem Sen’ i özlüyorum,
Sen’ de kalsam O’ na yanıyorum.
Hep çıkmazlar mı olmalı diye düşünüyorum,
Sürekli, tetirbelerde kalıyorum.
Bu güne kadar tutkuma bir sürü nağme diziyorum,
Sana ise ilk kez kâğıttan sesleniyorum.
Biliyorsun çok zaman Sen’ le direk konuşuyorum.
Ama olsun,
Belki alınırsın diye düşünüyorum,
Onun için Sana bu duygularımı şiirle yolluyorum.

Şimdi söyle bana bir tanem,
Aşkımda mı kalmalıyım,
Tutkuma mı varmalıyım?
Yoksa hayatımı bölüp tam ortasından,
Bir Sana, Bir O’ na mı yanmalıyım?

Sen,
Asla vazgeçemeyeceğim ilk göz ağrım,
Konyam,
O,
Ne yapsam unutamayacağım tutkum,
Urfam…

12.11.07 / KONYA / 00.07

Biricik memleketim Konyam, Urfam’ a olan derin sevgimden dolayı alınma bana, küsme. Sen de, O da, vazgeçilmezimsiniz artık bu cana. İşte bu şiirim de Sana. Haydi ne olur bana darılma.

=KOCASiNAN

13 yorum:

  1. :)) son not bir alemmiş..

    YanıtlaSil
  2. Yoksa hayatımı bölüp tam ortasından,
    Bir Sana, Bir O’ na mı yanmalıyım?


    azen bölünür hayatlar, hiç beklemediğin bir anda. yarılıverir orta yerinden rihter bile ölçemez sarsıntının derinliğini. Her sarsıntı, yeni bir başlangıca gebedir. Her durumda bir hayır, her olanda bir bereket vardır bakmasını bilene... bak, senin ikinci sevdan da böyle çatırdayarak geldi ama, seni bir şair yaptı çıktı.. üzülme, Konya alınmaz, olsa olsa sevinir böyle güzel yürekliyi barındırdığı için kalbinde...

    YanıtlaSil
  3. Aslıhancığım bir yer bu kadar tutkulu olmak takdire şayan.Hele bu güneydoğu'da bir yerse.

    Sürekli gezmekten dolayı,bağlandığım bir memleket olmadı.Ve hâlâ gezme hikayelerimiz bitmedi...
    Şiir güzel canım.Duygularını su gibi berrak ifade etmene hayranım.
    Yüreğine sağlık canım kardeşim...

    YanıtlaSil
  4. selam Aslıhanım
    güzel yürekli hemşehrim benim:)
    harika yazmışsın yüreğine sağlık
    Konyam bana da alınmaz biliyorum sana da alınmaz bende Medine yi memleketim sayıyorum çooook seviyorum ama Konya mıda çoook seviyorum yüreğime ikisini de hatta bir de İstanbul u sığdırıyorum bir çok ilkleri yaşadığım güzel şehir İstanbul benim için çok özel şeyler gizli onda Konya da çocukluğumun tüm güzellikleri
    Medine de Rasulüm
    hangisini ayırayım sen söyle mümkünmü?
    sende ayıramıyorsun anladım o nedenle Konyam alınmaz merak etme kardeşim
    sevgiyle kal

    YanıtlaSil
  5. ay son nota bende güldüm, çok alemsin Aslıhan, ama bu urfa tutkunluğuna da maşallah demeden geçemeyeceğim doğrusu :)

    öpüldün şekerim:)

    YanıtlaSil
  6. harika güldürdün beni. geçmiş bayramınız kutlu olsun.

    YanıtlaSil
  7. Tatlı kardeşim,
    Şiirlerine bayılıyorum, ne güzel ifade ediyorsun canım, duygular şiire karışıyor, şiirleşiyor.
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  8. Canım , maaşallah diyeyim ne güzel bir şiir ..

    Yüreğine sağlık..

    sevgiler

    YanıtlaSil
  9. Canım şiirlerin harika Urfa tutkuna bayılıyorum bende çok sevmeye başladım bakalım ben burdan nasıl ayrılacağım şimdi tadını bol bol çıkarayım nişanlanan kardeşim canse dere değil bir çift yürek blogspot olan dikkatine teşekkür ederim sevgiler

    YanıtlaSil
  10. SA.Ah canım,bende aynı şekilde hem memleketimi özler,hemde İstanbuldan ayrılamam bazen garip serim zaman,zaman... ne yapalım doğduğum yer değil doyduğum yer misali yaşıyoruz bunlar hoş güzel özlemler,şiirinni çok beğendim yüreğine sağlık canım sevgiyle kal...A.E.O

    YanıtlaSil
  11. Ve Aleykum Selam,
    Arkadaşlar hepinize ayrı ayrı teşekkürler. Bu şiiri yazdığım zaman bir edebiyat sitesinde yayınlamıştım. Yorum yazan bayanın biri böyle bir şiirin bir şehre olduğuna inanamamış ve fani bir yavukluya yazıldığını sanmıştı =) Notuma gülen arkadaşlarım =) Hazreti Mevlânâ'mız eşya ile duygusal bağ kurarmış. Onun toprağında olduğumuzdan mı nedir, bizde de oluyor böyle bağ kurmalar =) Efendimiz S.A.V. de kurarmış, duymuşsunuzdur. Ben çok severim Canım Urfam'la, Canım Konyam'la konuşmayı. Size de bi deneyin derim =)

    YanıtlaSil
  12. '' Aşkın iğnesi ile dikilen dikiş,kıyamete kadar sökülmez imiş.. ''

    Bu tutku,bu samimiyet,bu duruluk ancak halis duyguların ispatıdır,kıymetli arkadaşım.
    Ellerine,gönlüne sağlık!

    YanıtlaSil
  13. Cafe Pepela, teşekkür ederim =)

    YanıtlaSil

Hayatın kendisi bir yorumdur aslında. Özgün ol, kendi hikayeni yaşa.
Yorumlarınızla mutlu oluyorum. Hepinize teşekkürler.