Yarım Kaldığımız Yerden

Artık Antep'in Kalesi'ne fermanımız asılmayacak AbdUllah, 

Yaz günleri Kurtuluş Caddesi'nde mutlu yürüyüşler yapamayacağız,

Affan Kahvesi'nde süvari içip ardından haytalı yiyemeyeceğiz mesela, 

Rızvaniye'nin minaresini berrak bir su gibi göremeyeceğiz, 

Yaşar Pastanesi'nde Maraş dondurması yiyebiliriz belki, kim bilir? 

Ama Diyarbakır surlarını uzun bir ip gibi göremeyeceğiz, 

Habibi Neccar'da namaz kılamayacak, 

Antakya Protestan Kilisesi'ni gezemeyeceğiz, 

Uzun Çarşı'da tekrar kağıt kebabı yemek de hayal oldu AbdUllah, 

Hatay Meclisi'ni göremeyecek, 

Ulu Cami'de oturamayacağız. 

Ama en kötüsü ne biliyor musun? 

Sevdiklerimize bir daha sarılamayacağız dünya gözüyle... 

Kavuşmalar, buluşmalar, sevinçler öte dünyaya kaldı,

İnsanız, aciziz,

Yüreği yanan bir avuç ölümlüyüz altı üstü, 

Dünya dünya dedikleri şey yüzünden yandı kül oldu gönüllerimiz, 

Düğünler, mezuniyetler, doğum günleri başka baharlara kaldı, 

Hatıra defterleri ve günlükler boynu bükük kaldılar henüz sayfaları dolmadan, 

Biz, 

Biz yarım kaldık be AbdUllah! 

"Göğsüm daralıyor, yüreğim kanıyor" evet, 

Ama "Olmasaydı sonumuz böyle" diyemem,

İsyan etmek ne haddimize! 

İmtihandır, baş göz üstüne, 

Lakin bilirsin sen, 

Allah sever bizi, 

İmtihan eder fakat hiç yalnız bırakmaz, 

O(cc) yine ellerimizden tutacak, 

Biz yine O'na ve birbirimize sarılacağız, 

Göreceksin bak, yeniden yeşereceğiz,

Yeniden çiçek açacağız biiznİllah! 

Balkonlarımızda yine mor menekşeler açacak, 

Hüsnü emminin oğlunun düğününde halay çekeceğiz, 

Hatçe teyze bize yine katıklı ekmek yapacak, 

Evet, Ayşe ablanın kızını gelin edemeyeceğiz belki, 

Ama komşu kızını everirken de sevinecek Ayşe abla, buruk da olsa... 

Biz, 

Biz Allah'ın izniyle yeniden yeşereceğiz AbdUllah, 

İnanmaktan ve umut etmekten vazgeçmeyeceğiz, her şeye rağmen... 

Günler sonra enkazdan sapasağlam çıkan Aleyna, 

Hiç bir şey olmamış gibi gülümseyerek çıkan bebiş, 

Ve yeniden gökyüzünü görüp şükreden gözler umut olacak bize. 

Enkazdan sağ çıkan her kedi, her köpek, her canlı güç ekecek yüreklerimize, 

"Acıkmadım ki, bi abla bana aşağıda yemek yedirdi" diyen kız çocuğuyla adrenalin alacağız bedenlerimize, 

Âmâ bir kediyi kurtarmak için korkunç binalara giren adamları, 

Enkazdan bir kişiyi daha sağ çıkarabilmek için ayakları şişen kadınları, 

"Bu bana yeter, onları da başkalarına dağıt" diyen çocukları unutmayacağız. 

Taaaa uzaklardan koşup gelen dost ellerini unutmayacağız. 

Ama "ihanet zincirini tutan"ları da unutmayacağız! 

Biz bu yaşadıklarımızı istesek de unutamayacağız AbdUllah, 

Ezildik, üzüldük, örselendik kabul, 

Ama yeniden çiçek açacağız, 

Güzel günler göreceğiz hep birlikte, 

Göreceksin bak! İnanmaktan sakın vazgeçme! 

Allah bizimledir💚Ve kenetlendi ellerimiz birbirimize💚

26 Şubat 2023 / KONYA / 22.15