"SEVDALUK"

Sen hey benim gözlerimin bebegi,

Seni nasıl ozledıgımı biliysen he mi? Bir yanım siye aglar, diger yanım melmekedin evladına. Yüregim ikiye bölınmış. Siye olan hesretim yetmiymiş kimin, bir de Mehmetçikler'e yanmakhtayım. Gidiyler. Birer birer gidiyler öte dünyaya. İzlemaga dayanmiy gönül... 

Arsızca akan bir nehre düşmış daş kimin hissediyem kendimi. Suyun kuvveti ile bir o yana savruliyem bir bu yana. İçim karmakarışıkh. Aynamiyem Sürme Gözlüm. Bunca hadise içindeyken aynamiyem bazı insanları. Ve feket aynamağa da ugraşmiyem artık. Evvelce pek bi dert ederdım, bilirsin. Şimdi seniy o sürmeli gözlerine bakhmakh yetiy bana. Vışşşş diyem, Rabb'im (cc) ne gözellikler yaratmış. Pek bi daraldıgımda derhal resmine bakiyem. Vallah senin resmin bile kişinin içinin ferahlamasına yetiy. "Sevdaluk" dedikhleri bu olsa gerekh. Yanıp küle dönünce insanın içi, her gelen bi vursa da geçip gidiy. Sende kalan izlerse insan olman için kazandıgın birikimlerin oliy. Eden mi? Takma o gözel kafanaaaa. Eden ettıgını bulacahktır er ya da geç. İşin o kısmı seni ilgilendirmiy zaten. O Yaratan'ın bilecegı iş. Siye ne?

Hıyırlara gelsın, geçen gün sebbehe karşı uzın metrajlı bir rüya gördım. O rüyadan uyanırken ne demişim biliy misen? "Aglatıp da gülene yazıklar olsın" Güliysen he mii? =) Biliyem, Türk filmi kimin olmış ama bele oldı işte  Sürme Gözlüm =) Bu rüyadan uyanınca tv'de Karadeniz çıktı. Rabb'imin kudretine bir kez daha hayran oldım Gülüm. Biliysen, Karadeniz'i çok seviyem. Amma ve lakin senin yerin bambaşka. İçimin en iç yerinde duriysan sen. Seni bunca özlemekligime karşın, beni neden hala çagırmiysan merakh ediyem. Yetmez mi bunca hesretlik? Oy Urfammm, canımın içindeki vefalı / ihanetsiz can; ne eyi ettin de düştın içime... Daim olasan.

17 Eylül 2012 / KONYA / 11.14