"toprak olmak ne garip şey anne" bir gün anlayacağım

"Baba olamayacağım örneğin,

Toprak olmak ne garip şey anne!" demişti şair; her dinlediğimde baba olamayacak olmanın kesif hüznünü, eşsiz sancısını hanım yüreğimle hissettiğim. Sahi nasıl bir şeydi toprak olmak? Şahdamar kadar yakın olup da kıyamet kadar uzak sandığımız. Her haneye gelir fakat bizim eve hiç uğramaz sandığımız ölümün bir gün pat kapı geleceğini bile bile, o sanki hiç yokmuş gibi yaşamak hangi akla sığardı? Bir yanda etrafa ölüm saçanlar vardı şu dâr-ı dünyada, bir yanda "ölümü özledim anne" diyebilecek kadar yaralanmış insanlar...

Hey gidi dünya! Nelere şehadet ettin sen kurulalı beri! Neler gördün! İnsanların tahrif olmuş inançlara saplanıp da çocuk yaşta insanlıktan çıkmalarını gördün; uçaklarla atılacak olan bombaların üstüne ağızlarında iğrenç bir gülümsemeyle "Filistinli çocuklara armağanımızdır" yazan 9-10 yaşındaki Yahudi kızlarıyla. "Özgürlük getireceğiz" diyerek gelip de insanı insanlıktan çıkaranları gördün. Üç kuruş paraya tamah edip vatana ihanet eden, sıfatlarını anmaya dilimin dönmediği ...ları gördün. 'Bir cahilliktir olmuş' durumunda duvarların ardına düşüp de orada gördüğü muamelelerle kendinden utanan mazlumları gördün. Patrona yaranacağım diye koğuculuk eden, gıybet eden, işçinin hakkını yiyen/yediren, kalantorlara çanak tutmak için tüm kutsallarından vazgeçmiş satılmışları gördün. Bin yıl yaşasa bir bin yıl daha yaşamak isteyecek kadar hırsa batmış insanları gördün. Huzurluca yaşayıp gitmek dururken farklı oyunlarla memleket evladını ipe çeken, tazecik fidanları solduranları gördün. Sen dünyayı bâki, ukbayı gelmez bir âti sanan aldanmışları gördün. Yarandığı şahısların kabirde yanında olmayacağını unutup, ışığı bu dünyadan götürülen karanlık bir çukurda yalnız kalmayacağını sanan kimseler gördün. "El ne der" deyip kendini yiyenlerin belki bir kez olsun "Allah ne der" demediklerini gördün. "Ben emir kuluyum" diyerek yalnız Allah'a kul olmak gerektiğini unutmuş zavallıları gördün. Oysa hatırlarında tutsalardı kul oldukları emirlerin kabirde onları kurtarmayacağını, yine de o emirlere kulluk etmeye devam ederler miydi acaba?

Hey gidi dünya! Sen dünü olmayan insanların kandırdığı ve dünü şerefli bir yaşamdan gelen üstelik evliyaUllahtandır diye bilinen nur yüzlü şanlı ceddinin resmine boyalı yumurta atacak kadar nefret ettirilmiş gençleri gördün. 'Yalan söyleyen bir tarih'le büyütülüp de atalarını düşman belleyecek, aslını inkar edecek kadar ileri giden haramzadeleri gördün. Düğününü yapamadan kefene sardığı oğlunu vatan için toprağa veren analarla, umutlarını sandıklara gömüp yitirdiği için sessiz sedasız gözyaşı döken gelin olamamış nazenin kerimeleri gördün. Ecdadın engin hoşgörüsü ile hiç kimsenin bir diğerinden ayırt edilmediği bir coğrafyada, gün gelip kirli planlar uğruna "öteki" diye itilen insanları gördün. Haklı ile haksızın, masum ile zalimin, sadık ile hainin kolayca ayırt edilemediği zamanlara gelindiğini gördün.

Hey gidi dünya! Daha neleeer neler gördün. Ve lakin en acısı, Evlad-ı Rasul'ün boynunu hunharca kesen nasipsizleri gördün. Daha bunun üstüne ne görsen şaşırmazsın zaten! Oysa Rabb'in insanoğlunu uyarmış ve "Aldanma!" demişti. "Aldanma!"...

16 Mart 2012 / KONYA / 11.37