21 Haziran 2014 Cumartesi

Âsım'ın Sevdası


Gözlerinin yeşiline, saçlarının kéhvesine vurgın oldıgım Hayriyem,
Sen ki şu garip ömrımın tek gerçegisen. Sen ki şu alem içinde tek varlıgımsan. Deyisense ki "benden önce heç kimse olmadı mı?", hee, olmıştır. Lakin onlar birer acabaydı be gülüm. Ne öncesiii ne sonrası... Ben şu göynümü hekikatte senden başkasına vermemişim. Yüregimin imdadını senden gayrısına çektirmemişim. Benim görüp vurıldıgım, sevip durıldıgım tek sensin. Ahhh Hayriyem, nerelerdeydiy bunca vakıt? Niye beni bunca beklettiy? Niye görınıp gaçiysan? Bilmiy misen ben seni dırnaklı ekmagın bugusu kimin, ben seni mırranın gercekligi kimin,ben seni ömrımın merkezi kimin sevmişem...

Sende en sevdıgım yön, kuralları dize getiren dindarlıgındır. Ve uygulamadaki kararlılıgın. Dünegin kim isen, bugün de osun. Lisedeyken Namaz geçiyor deyi dersten gaçışlarını hatırliyam. Sonra ben başım önümde durırken seniy gelip tüm o vakur hâlinle, salına salına yürüyüşünle beni benden alışını... Sen benim güneşim, umıdım, gerçekligine hayat gemimi demirleyip, limanında durarak yol aldıgımsan. Ben şu élemin sehteliklerinden sıkıldım be Hayriyem. Dolandırıp gidenlerden, sevdim deyip yarı yolda goyanlardan, yalanı meslek edinmiş gara galplerden sonra; ben biliyem gülüm. Biliyem sen bana Hakk Teâlâ'nın en böyük armaganısan. Urfa daglarında çobanlık ettıgım yıllarda düşledigim, Rabb'im'den diledigimsen. Hayriyem, doyamiyem adını söylemelere. Gıyamiyem sıfatıya bakmaga. Yalnız ömrımın neş'esi, tek başınalıgımın hitamısan. Eyi ki geldiy ve dogdiy hayatıma. Heç bir yere gitmeyesen. Söz verdigın kimin yanımda olasan, iki cihanda da...

Ömrümın anlamı,
Gönlümın yârânı,
Nehir gözlerine khayran oldıgım ey aşk,
Ben seni bunca yıldır taniyam,
Sen yanımda olmadınsa da sevdan hep benimleydi,
Sen beni aynamadınsa da sıcaklıgın yüregimdeydi,
Ben örgenemedim Gülüm,
Seni unıtmagı örgetemedim yüregime,
Nehir gözlerini görende aklımı yitirmişem,
Yüreginin gözelligini görende dutılmışam siye,
Madem ki geldiy kondiy gönül köşkıme,
O vakıt daim olasan,
İki cihanda daim olasan Yârim, Biricigim...

Konya / 21 Haziran 2014 / 02.36

4 Haziran 2014 Çarşamba

An Gelir

Bugün sevdiğim bir şiiri paylaşmak istedim sizlerle:

An gelir, Paldır küldür yıkılır bulutlar Gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet O eski heyecan ölür An gelir biter muhabbet Çalgılar susar heves kalmaz Şatârâbân ölür Şarabın gazabından kork Çünkü fena kırmızıdır Kan tutar / tutan ölür Sokaklar kuşatılmış Karakollar taranır Yağmurda bir ... ölür An gelir Ömrünün hırsızıdır Her ölen pişman ölür Hep yanlış anlaşılmıştır Hayalleri yasaklanmış An gelir şimşek yalar Masmavi dehşetiyle siyaset meydanını Direkler çatırdar yalnızlıktan Sehpada Pir Sultan ölür Son umut kırılmıştır Kaf Dağı'nın ardındaki Ne selam artık ne sabah Kimseler bilmez nerdeler Namlı masal sevdalıları Evvel zaman içinde Kalbur saman ölür Kubbelerde uğuldar Bâkî Çeşmelerden akar Sinan An gelir Lâ İlahe İllAllah Kanuni Süleyman ölür Görünmez bir mezarlıktır zaman Şairler dolaşır saf saf Tenhalarında şiir söyleyerek Kim duysa / korkudan ölür Tahrip gücü yüksek Saatli bir bombadır patlar An gelir Atilla İlhan ölür ATİLLA İLHAN Umut hep vâr olsun. Hepinize sevgilerimle,